Yazar Meltem Özdemir, ‘İdareci olarak atandığım kız meslek lisesi benim için farklı bir tecrübe oldu. Bir anda kendimi bayanların yaşadığı problemlerin tam ortasında bulmuştum’ dedi ve şöyle devam etti:
Öncelikle kız öğrencilerin farklı problemlerine eğilmek, tahlil için hakikat biçimde yönlendirmek, şefkat göstermek, sabırla ve müsamahayla yaklaşmak, daha da kıymetlisi öz itimatlarının gelişmesine dayanak olmak gerekiyordu. Orada bir defa daha gördüm ki ne çok sessiz bayan, sessiz genç kız vardı.
Ekranlarda, bayan programlarında gördüğümüz, birden fazla zaman “Yok canım, bu kadar da olmaz, birçok kurgudur bunların” diye baktığımız olaylara teğe bir şahit oluyordum’ diyen Özdemir, şunları söyledi:
Yaşadığım her kentte bir sürü sessiz bayan vardı aslında… Bildiğim, gördüğüm, anlatımlarına şahit olduğum pek çok sessiz kadın… Lakin onları yazmak kolay değildi, muhakkak bir düzeye, yeterliğe gelmek lazımdı. O yüzden birinci hikaye kitabım olan Sessiz Bayanları yazmak uzun vakit aldı. Durarak, düşünerek, demlendirerek yazdım hikayelerimi. Birtakımı gerçekte yaşandığına şahsen şahit olduğum, birtakımı duyduğum kurguladığım öykülerdir. Kitabımı okurken içimden akan hüznün sayfalara döküldüğünü fark ettim…”
Özdemir, “İnsan yitip giderken her şeyini hatta ismini, sanını bile bırakıp gidiyor. Birkaç jenerasyon sonra yaşadığı bile hatırlanmıyor, bilinmiyor. Bu dünyaya ne kadar kalıcı bir şeyler bırakırsak o kadar kazançlıyız aslında” diyerek kelamlarını sonlandırdı.
More Stories
Efteni Kuş Cenneti bayram tatilinde ziyaretçilerini ağırladı
Ankara Botanik Parkı’nda sincaplar görüntülendi
Antalya’nın saklı güzelliği: Doğal havuzlar